Het bijzondere verhaal van Opa Lorre: De 86-jarige Papegaai
Een papegaai van 86 jaar oud? Jazeker! Opa Lorre vierde op 1 februari 2025 zijn indrukwekkende 86e verjaardag.
Sommige vogels hebben een verhaal dat je recht in je hart raakt. En Lorre is precies zo’n vogel. Deze 86-jarige amazonepapegaai heeft namelijk al meer meegemaakt dan menig mens, waaronder het overleven van de Tweede Wereldoorlog.
Vandaag deelt Joyce Lorre’s indrukwekkende levensverhaal, zijn dagelijkse avonturen en de uitdagingen die komen kijken bij het zorgen voor een hoogbejaarde papegaai. Dit is het bijzondere verhaal van Opa Lorre!
Het Verhaal van Opa Lorre
Lorre heeft minimaal 65 jaar bij zijn eerste eigenaar gewoond. Hoe zijn leven daar precies verliep, weet ik niet.
Maar ik ga ervan uit dat, hoewel het misschien niet altijd de ideale situatie was, ze op hun eigen manier hun best hebben gedaan om goed voor hem te zorgen.
Hij heeft het ook geluk gehad om de Tweede Wereldoorlog te overleven! Iets wat voor een vogel niet vanzelfsprekend was – aangezien de voedseltekorten die destijds heersten.
Helaas veranderde alles na het overlijden van zijn eerste eigenaar. Lorre werd overgebracht naar een familielid, maar daar waren de omstandigheden allesbehalve ideaal.
Hij zat hier 20 jaar in een oude, kale kooi, zonder iets van afleiding. De enige dingen die hij had, waren een bezemsteel als zitstok, waterbak een voerbak en volièrezand op de bodem van zijn kooi. Het is moeilijk voor te stellen, maar Lorre had simpelweg niets om zich bezig te houden.
Via een tv-programma werd Lorre opgemerkt door de stichting Hope for Wings, die vervolgens contact opnam met zijn huidige eigenaar. Na een gesprek werd besloten dat Lorre het beste kon worden afgestaan aan de stichting, omdat hij daar niet op zijn plek was.
Het was pas toen hij bij stichting Hope for Wings terechtkwam dat de echte problemen aan het licht kwamen.
Zijn linkeroog was ernstig beschadigd, het hoornvlies was zo verzwakt dat zijn iris naar buiten kwam. Hij had hier zichtbaar veel pijn aan, maar de vorige eigenaar had dit helaas niet opgemerkt.
Lorre was op dat moment echt een twijfelgeval! Zou hij het wel redden? En welke kwaliteit van leven heeft hij? Lorre deed op dat moment immers niet meer dan alleen af en toe wat eten en slapen.
Gelukkig reageerde hij goed op pijnstilling en het was duidelijk dat hij nog niet klaar was om op te geven. Daarom werd besloten dat hij opzoek kon naar een goed plekje en zo kwam hij gelukkig bij mij terecht!!!
Na 60 jaar goed verzorgd te zijn, belandde Lorre in een kale kooi zonder afleiding. Gelukkig werd hij opgemerkt door stichting Hope for Wings, waarna hij een nieuw leven kreeg bij Joyce!
Stichting Hope For Wings
Is een non-profitorganisatie die zich inzet voor het welzijn van papegaaien.
Sinds 2015 heeft de stichting meer dan 800 vogels gered en hen geholpen aan een nieuw, veilig en liefdevol thuis!
Met hun inzet krijgen vogels zoals Lorre een 2e kans.
Lorre’s weg naar Herstel
Nadat zijn beschadigde linkeroog in twee stappen werd verwijderd, was hij verlost van de pijn.
Het was een intensief proces met twee operaties en narcose, iets wat me echt een jaar van mijn leven kostte. Terwijl Lorre toen nog maar een maand bij mij was!
Gelukkig bleek het de juiste keuze en na de ingrepen voelde hij zich al snel beter.
Zijn andere oog is intact, maar Lorre ziet er nauwelijks mee. Hij reageert alleen op licht en donker, wat het voor hem lastig maakt om zich in zijn omgeving te oriënteren.
Daarom gebruik ik de UV-lamp van Back Zoo Nature, die zijn dag- en nachtritme helpt reguleren.
Dit is essentieel voor Lorre, aangezien hij zonder passend daglicht niet goed kan slapen of actief zijn.
Daarnaast krijgt Lorre drie keer per dag medicijnen en om hem extra te ondersteunen geef ik hem pap.
Na twee intensieve operaties om zijn beschadigde oog te verwijderen, voelde Lorre zich snel beter.
De Dagelijkse Routine van Lorre
Een gemiddelde dag met Lorre begint rustig. Lorre wordt wakker en begint met wat zaadjes eten.
Ik maak zijn kooi schoon en krijgt een lekkere kriebel over zijn bol.
Als Lorre is uitgegeten komt hij “bij mij zitten” Dan krijgt Lorre zijn medicijnen en geef ik hem ook pap als extra ondersteuning.
Na zijn maaltijd klimt Lorre op mij en dan is het tijd voor knuffels, totdat hij er genoeg van heeft.
Wanneer hij een zacht geluidje maakt (ja, ik spreek inmiddels Lorres!), weet ik dat hij klaar is en zet ik hem terug in zijn kooi.
Soms laat ik hem wat speelgoed slopen op de bank, neem ik heem mee onder de douche of laat hem lekker wat over de grond wandelen. En hierna is het tijd om te rusten. De rest van de dag slaapt hij veel, maar hij is altijd alert als ik iets zeg of doe.
Dit ritueel herhaalt zich in de avond: medicijnen, even bij me zitten en dan terug naar zijn kooi.
Regelmaat en duidelijkheid zijn voor Lorre belangrijk, vooral omdat hij blind is. Dat vereist toch anders denken van mij, maar het is het allemaal waard.
Lorre begint zijn dag rustig met eten, medicijnen en knuffels. Regelmaat is belangrijk voor een oude vogel, vooral omdat hij blind is!
Zo Zorg ik voor mijn 86-jarige Papegaai
Mijn leven is volledig aangepast voor Lorre. Ik gun hem zijn slaapuren, dus ik kom niet eerder binnen dan wanneer zijn lamp aan is.
En hij moet eerst gegeten hebben voordat ik zijn medicijnen kan geven, anders braakt hij het uit. Dat is niet echt te dwingen, dus vaak kan dat pas vanaf 11 uur.
Hierdoor maak ik in de ochtend geen afspraken buiten de deur. Ook ’s avonds, wanneer Lorre zijn medicijnen krijgt, pas ik mijn afspraken daarop aan. Mijn sociaal leven is hierdoor dus redelijk beperkt.
Om Lorre de juiste omgeving te bieden, heb ik mijn woonkamer helemaal omgegooid. Mijn dressoir is nu het onderstel van zijn hondenbench heavy duty XXL, die als kooi dient.
Ik heb mijn hele huis en zelfs mijn bezoek, aangepast op Lorre’s behoeften.
Zo heb ik ook een creditcard aangeschaft, zodat ik meteen een Uber kan nemen als er iets met hem is. Ik heb mijn leven helemaal ingericht voor hem en dat doe ik met liefde.
Joyce heeft haar dagelijkse routine volledig afgestemd op Lorre’s behoeften. Van zijn slaapritme tot het aanpassen van haar huis, ze heeft alles ingericht om hem de beste zorg te geven.
Lorre’s Unieke Persoonlijkheid!
Lorre is echt verschrikkelijk zachtaardig een lieve vogel met een duidelijke eigen willetje. Hij reageert ook altijd mild, ook als hij iets niet wilt.
Daarbij is hij ook hartstikke slim! Ondanks zijn blindheid merkt hij echt alles op.
Binnen twee dagen had hij door wat ‘tiktik’ betekende, het geluid dat ik maak voor ik hem aanraak.
“Tiktik happen” en zijn snavel gaat open, “tiktik op je bol“, dan krijgt hij kroeltjes etc.
Ik geloof dat hij vroeger altijd mee at van de pot, want als hij nu iets hoort dat hij associeert met eten, is hij meteen paraat. Als hij bestek hoort, of bij het openen van een zak chips brult hij heel hard “lakkah!“
Hij maakt ook zulke lieve, bijna kinderlijke geluiden! Het is een soort “Ha Ha” geluid, het klinkt niet echt als lachen, het is meer een soort ‘Hap Hap’
En dan moet ik aan de slag! Hij wil dat ik zijn zaadjes om ga hussellen en ik doe dat natuurlijk braaf. Ik vertel het er ook altijd bij, zodat hij weet wat ik aan het doen ben.
Door de rechte, saai bezem waarop hij altijd opzat, loopt hij stug rechtdoor. Ik gaf hem een mooie, gebogen corky perch, maar hij viel er meteen af.
Hij herkent de bocht niet, hij vertrouwt gewoon op zijn omgeving. Hetzelfde geldt voor spelen: dat heeft hij hier pas echt geleerd!
Ondanks alles is Lorre een verschrikkelijk lieve en zachtaardige vogel! Hij heeft een duidelijke eigen wil en is enorm slim. Zelfs met zijn blindheid merkt hij alles op en leert hij snel.
Wat hoop je dat mensen leren van Lorre’s verhaal?
Met zijn indrukwekkende leeftijd van 86 jaar laat Lorre zien dat papegaaien heel oud kunnen worden.
Wanneer je ervoor kiest een papegaai in huis te nemen, moet je je realiseren dat dit geen tijdelijke verplichting is, maar een zorg voor hun hele leven.
Het is belangrijk om van tevoren goed na te denken wat er gebeurt met je vogel als jij er zelf niet meer voor kunt zorgen.
Heb je bijvoorbeeld een familielid dat de zorg kan overnemen? Of kun je een regeling treffen met een stichting zoals Hope for Wings, die dan een geschikt nieuw thuis kan vinden?
Het nemen van een papegaai is levenslange zorg! Denk goed na wat er gebeurt als jij er zelf niet meer voor kunt zorgen en regel tijdig een oplossing, zoals een familielid of een stichting zoals Hope for Wings.
Je kunt er ook voor kiezen om een papegaai te adopteren. Een adoptievogel is absoluut niet per se een “kneus” of een probleemgeval. Ik heb er meerdere, waarvan Lorre de tweede Amazone is en ik kan niet anders zeggen dan dat juist zij de liefste zijn.
Er zijn diverse instanties waar je terecht kunt, zowel als je niet meer voor je vogel kunt zorgen of als je juist een vogel wilt adopteren. Ik vind het nog steeds een eer dat ik voor deze oude man mag zorgen en ik hoop echt dat hij de 100 haalt.
Volg Opa Lorre’s Avonturen op Instagram!
Joyce deelt regelmatig de avonturen van de 86-jarige Lorre om mensen bewust te maken van het belang van een goede zorg en de levenslange verplichting die het houden van een papegaai met zich meebrengt.
